زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

جلس (مفردات‌نهج‌البلاغه)






جلس (به فتح جیم) یا جُلُوس یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و قرآن کریم، از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



جلس (به فتح جیم) یا جُلُوس یا مُجالسه به معنای نشستن و نشستن با کسی و چیزی، آمده است. این واژه اعم از قعود است.
واژه «مُجالسه» نیز به معنای نشستن با کسی و چیزی می‌باشد. چنان‌که گفته می‌شود: «جالسه: جلس معه.»
واژه «جِلسه» (به کسر جیم) برای هیئت است.
واژه «مجلس» نیز اسم مکان به معنای محلّ نشستن است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است: «و لقد کان صلّی اللّه علیه و آله یاکل علی الارض و یجلس جلسة العبد و یخصف بیده نعله؛ رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) بر روی زمین غذا می‌خورد و چون بندگان در هیئت بردگان می‌نشست.»
امام (علیه‌السلام) همچنین در وصف قرآن مجید فرموده است: «ما جالس هذا القرآن احد الّا قام عنه بزیادة او نقصان زیادة فی هدی او نقصان من عمی.»

۳ - تعداد کاربرد


این واژه پانزده بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۴ - پانویس


 
۱. جمعی از نویسندگان، المعجم الوسیط، ج۱فص۱۳۰.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۸، خطبه۱۶۰.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵۲، خطبه۱۷۶.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۹، خطبه۱۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۳۹، نامه۵۳.    


۵ - منبع



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلس»، ص۲۲۵.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.